Zabawy rodzinne tuż przed domem:

1. Nie na mojej połowie!

Będziecie potrzebować: dużego pokoju lub przestrzeni przed domem, którą można podzielić na dwie części, papierowych kulek, całej rodziny.

Jak grać: Podziel rodzinę na dwie drużyny. Rozłóżcie kulki papierowe w każdej połowie przestrzeni. Na sygnał startu, każda drużyna powinna spróbować pozbyć się wszystkich kulek papieru na pole drugiej drużyny. Gra trwa, dopóki rodzic nie zasygnalizuje końca. Zwycięską drużyną będzie ta, która ma najmniej kulek papieru na swojej połowie!

2. Złapany, trafiony

Będziecie potrzebować: przestrzeni przed domem, małej piłki, całej rodziny.

Jak grać: Każda osoba ma przydzielony numer. Rodzic bierze piłkę, wyrzuca ją wysoko w powietrze i krzyczy jedną liczbę. Ten, któremu nadano ten numer, powinien złapać piłkę, podczas gdy inni się oddalają. Gdy tylko gracz złapie piłkę, wszyscy zastygają bez ruchu. Następnie próbuje trafić piłką w dowolną osobę. Jeśli uda mu się trafić, ten, który został trafiony, dostanie punkt karny. Jeśli rzucający spudłuje, to on dostaje punkt karny. Kolejna runda rozpoczyna się od ponownego wyrzucenia piłki przez rodzica. Zwycięzcą będzie gracz z mniejszą liczbą punktów karnych po 10 rundach.

Pomysły na siedzenie w domu

-Nakręćcie telefonem teledysk do ulubionej piosenki, udział muszą wziąć wszyscy członkowie rodziny

-Nauczcie się gotować trzy proste obiady

-Zróbcie zdjęcia do rodzinnego albumu pt.: „Siedzimy w domu 2020”

-Naucz dzieciaki grać w karty!

-Zróbcie domowe krówki albo domową czekoladę

Po pierwsze: Dlaczego ta poprzeczka jest tak wysoko? 🙂

Obserwuję konta społecznościowe różnych znajomych i zastanawiam się, czy czas wolny z dziećmi muszą wypełniać najbardziej atrakcyjnymi, podpatrzonymi na facebookowyc kontach pomysłami? Ta poprzeczka może wisieć nieco niżej :), nie musimy proponować dziecku filcowania, haftu, gry na instrumentach, zwłaszcza jeśli nie jest to nasza mocna strona. Zaproponujmy coś, co jest na miarę naszych możliwości, energii, czasu, tym bardziej, że w tej niecodziennej sytuacji, pojawiają się zupełnie nowe wyzwania. A co jeśli Wasze pomysły na kreatywne zabawy kończą się? No cóż, zawsze można popatrzeć przez okno, ponudzić się, posiedzieć w ciszy, pomilczeć. Zatrzymać. Głęboko pooddychać.

Po drugie: Rytm dnia

Wracam do pomysłu ze stałym rytmem dnia, strukturą, która porządkuje dzień i dzieciom i rodzicom. Swój rytm ma przecież przedszkole, czy szkoła, a przed COVID-19 miał go każdy dom. Dzieci dobrze czują się w sytuacjach powtarzalnych, przewidywalnych, stałych. Tak pracujemy, tj. wprowadzamy stałość, dzieciom po urazowych doświadczeniach, o stały porządek dnia warto zadbać w tej niepewnej i stresującej rzeczywistości.

Przedszkolakom można przedstawić plan dnia w formie graficznej:
Instrukcja: Stwórz papierowy zegar – duże kartonowe koło dzielimy na części, jak tort.
Kreski rysujemy od godziny 12 do 6, od 3 do 9, a następnie te ćwiartki dzielimy jeszcze na pół.
Na poszczególne „kawałki tortu” naklejamy obrazki, które najlepiej opisują czynności, które na co dzień wykonujemy.
Do środka zegara przyklejamy strzałkę, wskazówkę. Ma ona pokazywać, w którym momencie dnia jesteśmy: czy jest to pora na naukę, podwieczorek, zabawę, drzemkę, obiad, spacer, itd.
Nastolatki mogą same stworzyć swój grafik dnia, uwzględniając oczywiście lekcje i prace domowe. Warto zadbać o wyznaczenie czasu nauki/powtórek, samodzielnego czytania lektur, odpoczynku, obiadu, relaksu, wyjścia na spacer (wyjścia dotyczą domowników, a nie grupy koleżeńskiej), ale pamiętamy o zaleceniach Sanepidu i rządu i jeśli to możliwe najlepiej #zostacwdomu 🙂

Po trzecie: Warto angażować dzieci na dłużej

W jaki sposób dzieci mają zapamiętać przeczytany lub odsłuchany materiał? Oczywiście poprzez powtórki. Można zachęcić dziecko do sporządzenia notatki (po przeczytaniu części materiału) lub opowiedzeniu nam, czego się dowiedziały. Młodsze dzieci mogą zilustrować przeczytany fragment książki :). A to taki piękny materiał do dalszego wykorzystania, idealny na wystawy domowe i prezenty dla bliskich :), prawda?

Po czwarte: Dzieci też mają świetne pomysły

Nie wszystkie pomysły muszą pochodzić od nas dorosłych. Dzieci potrafią bawić się samodzielnie. Są kreatywne i wymyślają najciekawsze zabawy. Najprostszym rozwiązaniem, jakie mogę zaproponować dorosłym jest zebranie różnych materiałów plastycznych i higienicznych dostępnych w domu, takich jak: papier, kolorowe gazety, bezpieczne nożyczki, taśma, klej, zszywacz, guma, płatki kosmetyczne, i co tam kto
ma. 🙂 Wręczając dzieciom pytamy:
Co chciałbyś/chciałabyś z tego zbudować? Jaki masz pomysł? Jak możemy to wykorzystać do (wspólnej) zabawy?

Ważne, żeby dzieci miały czas i przestrzeń na podzielenie się swoimi pomysłami. Podejdźmy do tych pomysłów z ciekawością, otwartością i zachwytem. Ciekawość dorosłego może wzmocnić motywację dziecka i jego zaangażowanie w pracę. Po prostu bardziej lubimy angażować się w pomysły, których jesteśmy autorami lub współautorami. Jeśli mamy więcej niż jedno dziecko, to dobrze jest podrzucić temat przewodni i pozwolić na zabawę spontaniczną. Obserwujemy tylko, czy jest bezpieczna!

Po piąte: Wybór

No cóż, czasem dzieci wpadają na pomysły, które okazują się ryzykowne, niebezpieczne albo po prostu niemożliwe do realizacji. Wtedy dajemy wybór: „Możesz pomóc mi w przygotowaniu obiadu, albo samodzielnie powtórzyć historię”. Obie czynności są przez nas akceptowane, pożądane, zależy nam, żeby dzieci uczyły się różnych kompetencji. Maluchy trzymamy bliżej, w zasięgu wzroku, im można zaproponować coś innego:
„Możesz pobawić się tutaj przez chwilę sam, a jak skończę …. (wstaw dowolną czynność), to przeczytam Ci książkę”.

Gdy maluch dopomina się uwagi, odwołujemy się do ustaleń:
„Pamiętasz, jak skończę…, to przeczytam Ci książkę”.

Po szóste: Nerwy do konserwy

Dobrze powiedzieć, trudniej zrobić. Denerwujemy się, niepokoimy o siebie i bliskich, boimy niepewnej przyszłości. Podobnie reagują nasze dzieci. Dla siebie szukamy wsparcia u przyjaciół, rodziny, kolegów w pracy, stosujemy wszystkie sprawdzone strategie radzenia sobie ze stresem, poza sięganiem po substancje psychoaktywne, a jeśli tego wymaga sytuacja – szukamy wsparcia u profesjonalistów.

– Nie panikuj. Zapewne prędzej, czy później dziecko zada Ci trudne pytania. Przygotuj się do rozmowy Zastanów już teraz, co i w jaki sposób chcesz powiedzieć. Skorzystaj ze sprawdzonych źródeł informacji, poszukaj zaleceń, które ochronią nas przed zachorowaniem. Pamiętaj, że w rozmowie z dzieckiem staramy się je uspokoić 🙂

– Używaj języka dostosowanego do dziecka. W rozmowie używajmy języka dostosowanego do dziecka, konstruujmy wypowiedź tak, by dziecko ją zrozumiało. Mówmy w sposób jasny i zrozumiały dla dziecka. Sprawdzajmy, czego potrzebuje. Może naszego zapewnienia, że jesteśmy blisko, gotowi do rozmowy, pocieszenia? Dziecko może martwić się o rodzinę, dziadków, przyjaciół, kolegów. Zastanówmy się, jak o ten kontakt zadbać. Dobrze jest porozmawiać z dzieckiem o tym, jak możemy zadbać o wspólne bezpieczeństwo, dlaczego wdrożyliśmy pewne rozwiązania.

– Higiena. Naucz dziecko zasad higieny, pokazuj jak należy to robić. Wprowadź zasady higieny zalecane przez Sanepid. A może to dobry moment na ułożenie piosenki, albo wierszyka o myciu rąk? Inspirujący wierszyk można znaleźć na FB SOS Wioski Dziecięce

– Modelowanie. To oczywiste, że stale jesteśmy obserwowani przez nasze dzieciaki. Jeśli pokażemy im, jak radzimy sobie z emocjami, jakie formy aktywności nam pomagają, jeśli pokażemy z jakich zasobów wsparcia korzystamy, to nauczymy dzieci jak sobie radzić w trudnych sytuacjach i teraz i w przyszłości.

Monika Zarzeczna
Koordynator HR ds. rodzinnej opieki zastępczej

Jeśli musisz pracować z domu przez dłuższy okres, oto kilka wskazówek które pomogą ci być produktywnym, zorganizowanym i zadowolonym/. Wybierz i zastosuj te, które będą najbardziej odpowiednie w Twojej sytuacji.

1. Zorganizuj swoje stanowisko pracy.

Dobrze jest oddzielić przestrzeń, w której pracujesz od tej, w której odpoczywasz Ty i Twoi bliscy. Jeśli to możliwe, na stanowisko pracy zdalnej wybierz oddzielny pokój z biurkiem i drzwiami. Może to być również kuchenny stół lub miejsce przy stole w pokoju dziennym.
Staraj się nie pracować w łóżku – niech ono kojarzy się tylko z wypoczynkiem.

2. Oddziel godziny pracy od godzin odpoczynku.
Kontakt z szefem i współpracownikami przez 24 godziny na dobę jest niewskazany. Wyznacz sobie godziny rozpoczęcia i zakończenia pracy i staraj się je zachowywać – niech Twoi współpracownicy wiedzą, w jakich godzinach jesteś w pełni dostępny, a kiedy mogą kontaktować się tylko w szczególnie ważnych sprawach. Ciesz się pracą w piżamie do południa przez pierwsze dni pracy z domu, ale w kolejnych staraj się ubrać bardziej „formalnie” i zadbać o swój wygląd, to również pomoże Ci oddzielić od siebie czas pracy i czas relaksu.

3. Poradź sobie z izolacją.
Jeśli pracujesz samodzielnie nad zadaniami i w dużej mierze kontaktujesz się ze współpracownikami e-mailowo, zadbaj o codzienny kontakt z szefem i kolegami z pracy – chat, rozmowę telefoniczną i wideorozmowę. Codzienne przywitanie się z najbliższymi współpracownikami i rozmowy z nimi w ciągu dnia pracy pomogą Ci poczuć, że nadal przynależysz do zespołu. 😉

4. Przygotuj narzędzia pracy i swoje otoczenie.
Wykonuj zadania na swoim komputerze służbowym, a Twój prywatny niech służy tylko do rozrywki. Przydadzą się też słuchawki tłumiące hałas z zewnątrz. Przeznacz oddzielną szufladę na materiały czy notatki związane z pracą. W zasięgu wzroku postaw żywą roślinę, a jeśli to możliwe, zadbaj o dostęp do okna z widokiem na „zielone” i świeżego powietrza. Miej kota 

5. Ustal zasady Twojej pracy z domu z bliskimi.
Jeśli podczas wykonywania Twojej pracy w domu są obecni inni domownicy, ustal zasady, kiedy mogą przerywać Ci pracę. Dzieciom wytłumacz, czym się zajmujesz w pracy, dlaczego Twoja praca jest ważna, na czym polega, dla kogo jest pomocna i ile czasu potrzebujesz na jej wykonanie. Założenie słuchawek tłumiących hałasy może być dla domowników sygnałem, że jesteś pochłonięty ważną pracą i nie powinni Cię teraz rozpraszać. Jeśli musisz jednocześnie pracować i opiekować się dziećmi, zmodyfikuj godziny pracy tak, by wykorzystać dobrze
godziny poranne i wieczorne i znaleźć trochę czasu dla dzieci w ciągu dnia.

6. Pamiętaj o chwili relaksu.
Zadbaj o siebie – przed rozpoczęciem pracy zjedz pożywne śniadanie, pij dużo wody w ciągu dnia. Wietrz mieszkanie. Regularnie wstawaj od biurka. Energię do pracy da Ci codzienny krótki spacer, nawet 20-minutowy.

Oprac. Aleksandra Sikorska,
Koordynator HR ds. rodzinnej opieki zastępczej

Wiosna zawitała w sercach i łazienkach SOS Wioski Dziecięcej w Siedlcach, gdyż dojechała dostawa kosmetyków  NIVEA. Szczególnie teraz kiedy jest tak ważne dbanie o siebie, NIVEA dba o naszych podopiecznych by zachowali higienę i troszczy się o nich, pielęgnując od stóp do głów 🙂

Dziękujemy NIVEA.

Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce ruszyło z nową kampanią, w której zachęca do przekazywania 1% podatku na rzecz opuszczonych i osieroconych dzieci. Seria reportażowych spotów opisuje historie dorosłych podopiecznych Stowarzyszenia, którzy opowiadają o swojej drodze do dorosłości i o roli, jaką w ich życiu odegrała otrzymana w Wioskach SOS opieka, miłość i poczucie bezpieczeństwa. Kampanię uzupełnia wyjątkowa sesja portretowa autorstwa Zuzy Krajewskiej.

Kiedyś – dzieci, które odnalazły dom i troskliwą opiekę w Wioskach Dziecięcych. Dziś – samodzielni dorośli, którzy z odwagą i podniesioną głową patrzą w przyszłość i podążają za marzeniami. Spełnieni rodzice tworzący szczęśliwą rodzinę, student politechniki, modelka, trener personalny – historia każdego z nich jest inna, każdy z nich przebył długą drogę do dorosłego życia. Jednak wszyscy jednogłośnie podkreślają, że to dzięki wsparciu Rodziców SOS, wychowawców i pedagogów mogli stać się takimi ludźmi jakimi są teraz.SOS Wioski Dziecięcej zaprosiło do współpracy Zuzę Krajewską, wybitną fotografkę, która idealnie umie oddać charakter bohatera stojącego przed obiektywem. Jak sama wspomina:

Pracując nad tym projektem najbardziej poruszyli mnie rodzice SOS, którzy wkładają heroiczny wysiłek w swoją misję, jaką jest wychowanie dzieci. Dzieci, których dotknęły traumatyczne doświadczenia najczęściej spowodowane przez ich biologicznych rodziców. Fotografując już dorosłych ludzi i rozmawiając z nimi podczas sesji, byłam pod ogromnym wrażeniem ich siły, miłości i otwartości. To jest prawdziwe rodzicielstwo. Brawo i wielki szacunek!

Zwykłe-niezwykłe historie

Jednym z bohaterów kampanii jest Andrzej – ambitny student matematyki, pracujący jako analityk. Wioska SOS to jedyny dom jaki pamięta. Jedyny, jaki nazywa domem. Opieka, poczucie bezpieczeństwa, możliwość rozwoju, pozwoliły Andrzejowi stać się dziś w pełni samodzielnym dorosłym.

Miałem 5 lat kiedy trafiłem do Wioski – to ona jest moim całym dzieciństwem, okresem dorastania, wszystkim… Tam miałem i mam do dziś prawdziwą rodzinę – Andrzej

Klaudia i Karol poznali się w Wiosce, połączyła ich nie tylko podobna przeszłość  i przeżycia, ale także wielka miłość. Dziś są szczęśliwym małżeństwem, wychowują dwoje dzieci, tworzą rodzinę.

Wioska nauczyła mnie jakim rodzicem chciałabym być dla moich dzieci. Jaki dom chciałabym dla nich stworzyć – Klaudia

20-letnia Julia łączy studia z pracą  modelki. Bardzo dojrzale podchodzi do swojej edukacji i przyszłej kariery zawodowej. Zawdzięcza to także mamie SOS Joli, pod której opiekę trafiła w Wiosce SOS:

Ciocia Jola zawsze nas wspierała w dążeniu do realizacji marzeń. Zawsze mogłam na nią liczyć, dała mi dużo wiary w siebie. Dzięki temu wiem, że mogę osiągnąć wszystko, że nic mnie nie ogranicza. – Julka

Natalia trafiła do SOS Wioski Dziecięcej z pogotowia opiekuńczego wraz ze swoim bratem Tomkiem i spędziła tam 12 lat. W Wiosce pod opieką Mamy SOS odnalazła bezpieczeństwo i ciepło, tak niezbędne do prawidłowego rozwoju. Dziś ma 22 lata i wiele już osiągnęła. Studiuje bezpieczeństwo wewnętrzne, a równocześnie spełnia się w roli świeżo upieczonej mamy.

Mama SOS dała mi świadomość, że jest ktoś kto może mnie wesprzeć, kogo mogę się w każdej sprawie poradzić. Tutaj zbudowałam swoje poczucie wartości i pewność, że też będę potrafiła stworzyć rodzinę. – Natalia

Damian miał 6 lat, kiedy trafił do Wioski Dziecięcej w Siedlcach. Od dziecka jego największą pasją był sport. Ukończył Fizjoterapię na Akademii Wychowania Fizycznego. Dziś ma 26 lat prowadzi w pełni samodzielne, dorosłe życie. Pracuje jako trener personalny, jest szczęśliwym tatą rocznej córeczki. Jak wspomina

Moja Mama SOS wychowała mnie na dobrego człowieka. Zawsze wspierała mnie w moich marzeniach i planach, to dzięki niej nigdy nie wątpiłem, że mi się uda… To dzięki niej jestem tu, gdzie jestem. – Damian

Od dzieciństwa aż do samodzielności

Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce działa w Polsce już od 36 lat. W ramach opieki zastępczej prowadzi 4 SOS Wioski Dziecięce w Polsce, gdzie opuszczone i osierocone dzieci odnajdują troskliwą opiekę, rodzinne ciepło i poczucie bezpieczeństwa. W wieloletnim procesie pracy z dziećmi, Stowarzyszenie szczególny nacisk kładzie na przygotowanie ich do samodzielnego życia.

Dzieci  pozostają pod naszymi skrzydłami aż do osiągnięcia samodzielności, a my robimy co w naszej mocy, by podarować im szansę na dobrą przyszłość. Historie naszych podopiecznych, którzy dziś już jako dorośli ludzie spełniają swoje marzenia: o stabilnej pracy, studiach, o własnej rodzinie – są dla nas największą motywacją. Aby pomóc kolejnym dzieciom w drodze do dorosłości wystarczy pamiętać o naszej organizacji rozliczając swój PIT – mówi Barbara Rajkowska, Dyrektor Krajowy Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce w Polsce.

Ogólnopolska kampania 1% prowadzona będzie do końca kwietnia 2020 roku i obejmie prasę i Internet.  W ramach akcji promocyjnej uruchomiona została strona www.dziecisos.org, na której pobrać można bezpłatny program PIT 2019 lub wypełnić zeznanie podatkowe online. Za przygotowanie koncepcji kreatywnej odpowiadała agencja VMLY&R Poland.W ramach kampanii powstała wyjątkowa seria portretów podopiecznych Stowarzyszenia, nawiązująca stylistycznie do okładek kolorowych magazynów. Sesja w wykonaniu Zuzy Krajewskiej przeprowadzona została przy wsparciu studia Warsaw Creatives.Aby pomóc zapewnić potrzebującym dzieciom szczęśliwe dzieciństwo i wesprzeć je w ich drodze do samodzielnego, dorosłego życia wystarczy przekazać 1% podatku na rzecz Stowarzyszenia SOS Wioski Dziecięce w Polsce, wpisując nr KRS 0000 056 901 w odpowiednią rubrykę formularza PIT.

Drodzy Przyjaciele SOS!

Mając nadzieję, że jesteście bezpieczni i zdrowi, chcę zapewnić Was że robimy wszystko, co w naszej mocy aby zadbać o bezpieczeństwo dzieci, młodzieży oraz rodzin, które są pod naszą opieką. W tym wyjątkowo trudnym okresie pracownicy Stowarzyszenia poświęcają swój czas i dzielą się miłością z dziećmi, które teraz, bardziej niż kiedykolwiek, potrzebują stabilności. To właśnie nasi nieocenieni wychowawcy i pedagodzy dają dzieciom opiekę, uwagę i spokój.

W tym kryzysowym momencie chcę z całego serca podziękować za to, że jesteście z nami. To dzięki Waszemu  wsparciu możemy zapewnić dzieciom stabilną opiekę i bezpieczny dom. Jednocześnie pragnę poinformować, że zgodnie z zaleceniami zachowujemy wszelkie środki ostrożności w pracy z dziećmi, stąd:

• wszystkie dzieci i młodzież zapoznane zostały z zasadami higieny, zgodnie z wytycznymi GIS, a nasze placówki (domki) i biura wyposażone są w płyny antybakteryjne, środki higieny, termometry;
• wyjazdy dzieci z Wiosek SOS do rodzin pochodzenia oraz wizyty gości z zewnątrz w naszych programach zostały zawieszone;
• wszelkie zbiorowe formy aktywności, zajęć dla dzieci i młodzieży zostały odwołane; zastąpi je praca indywidualna i zajęcia w małych, rodzinnych grupach;
• bezpośrednie kontakty z rodzinami w Programach „SOS Rodzinie” zostały wstrzymane; z dziećmi i ich opiekunami jesteśmy w kontakcie telefonicznym, prowadzimy też zajęcia i wsparcie edukacyjne online;

Jesteśmy również w stałym kontakcie z Wioskami SOS na całym świecie i dzielimy się najlepszymi rozwiązaniami. Wiele cennych wskazówek otrzymaliśmy od SOS Wiosek Dziecięcych we Włoszech, gdzie mimo trudnej sytuacji w kraju, dzięki nadzwyczajnym środkom ostrożności wszystkie dzieci i ich opiekunowie są zdrowi.

Zdajemy sobie sprawę, że dla wielu z Was najbliższe tygodnie będą ogromnym wyzwaniem. Pracujemy już nad tym, aby poprzez media społecznościowe dzielić się naszą wiedzą, doświadczeniem i pomóc Wam w tym trudnym czasie. Zachęcam do śledzenia  SOS Wiosek Dziecięcych na Facebooku, gdzie będziemy na bieżąco publikować posty związane z psychologicznym wsparciem, w szczególności z metodami samoregulacji, zapobiegającymi nadmiernej ekspozycji na stres i lęk. Codziennie będą tam dyżurować nasi specjaliści. Podzielimy się z Wami naszą wiedzą z zakresu technik skutecznej nauki. Planujemy zajęcia z angielskiego, judo, ju jitsu i samoobrony online.

Życzę dużo zdrowia i siły Wam oraz wszystkim Waszym bliskim. Jeszcze raz dziękuję, że jesteście z nami.

Barbara Rajkowska

Dyrektor Krajowy Stowarzyszenia SOS Wioski Dziecięce w Polsce

Jeżeli będzie taka konieczność prosimy o telefoniczny lub mailowy kontakt z naszymi placówkami.

11 lutego mieliśmy okazję gościć w Siedlcach Pana Christiana Stamerjohanns- Kierownika ds. Komunikacji korporacyjnej CEWE. Podczas wizyty opowiedzieliśmy o naszych działaniach w SOS Wiosce Dziecięcej, Programie „SOS Rodzinie” oraz Wspólnocie Młodzieżowej.

CEWE jest naszym partnerem globalnym, a CEWE Polska od ponad 4 lat przekazuje środki na wyjazdy wakacyjne podopiecznych z Siedlec. W 2020 roku planujemy dodatkowo realizację „ Photo Project” w ramach którego nasi podopieczni poszerzą swoją wiedzę na temat fotografii oraz będą mieli okazję samodzielnie wykonać swój Foto Projekt w którym zobrazują jak rozwijają swoje pasje. Na ten cel CEWE przekaże 10 000 Euro.

Około 300 porzuconych i osieroconych dzieci w powiatach głogowskim, lubińskim, polkowickim, legnickim i mieście Legnicy przebywa w pieczy instytucjonalnej. Prawie 40 z nich to maluchy poniżej 7 roku życia i to właśnie im trzeba jak najszybciej znaleźć rodziców zastępczych. Pomóc w tym ma kampania społeczna „Mie(dź) rodzinę”, której celem oprócz znalezienia kandydatów, jest zmiana wizerunku rodzicielstwa zastępczego na terenie LGOM.

Bohaterami kampanii są Państwo Stefańscy z powiatu lubińskiego, którzy opiekują się dziewięciorgiem dzieci, a także inne rodziny zastępcze z Zagłębia Miedziowego. Bohaterowie kampanii, i tak jak wszyscy rodzice zapamiętują z dzieciństwa dziecka wiele zdarzeń, które się wydarzyły po raz pierwszy – pierwsze spojrzenie, pierwsze kroki, pierwszy uśmiech, pierwsze wakacje, pierwsze sukcesy, czy wreszcie pierwsze wspólne urodziny, które w przypadku  rodziny zastępczej rzadko przypadają w pierwszym roku życia dziecka. I właśnie ten motyw stał się główną inspiracją do powstania wzruszającego spotu kampanii, pt. „Pierwsze (u)rodziny”.

W ramach kampanii powstała również strona internetowa www.miedzrodzine.pl, na której można znaleźć praktyczne informacje na temat. pieczy zastępczej, historie rodzin zastępczych czy formularz zgłoszeniowy dla potencjalnych kandydatów.

Jak podkreśla Barbara Rajkowska, Dyrektor Krajowy Stowarzyszenia SOS Wioski Dziecięce w Polsce – Tylko dzięki stałej i bezpiecznej relacji dziecko zbuduje prawidłowe więzi, nabierze poczucia własnej wartości i rozwinie swój prawdziwy potencjał. Z tego powodu w życiu opuszczonych i osieroconych dzieci tak ważna jest rodzinna forma opieki zastępczej.

Ponadto, jak alarmuje Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce w Polsce, społeczny partner akcji, obserwowany jest kryzys rodzicielstwa zastępczego, a liczba rodzin zastępczych dramatycznie maleje. Szacuje się, że ponad 72 tysiące polskich dzieci pozbawionych jest opieki rodzicielskiej, a jedna piąta z nich przebywa w instytucjonalnych formach opieki, takich jak domy dziecka. W 2018 roku w tej grupie było ponad 1300 dzieci poniżej siódmego roku życia.

– Z naszych doświadczeń wynika, że barierą dla tych, którzy rozważają rodzicielstwo zastępcze jest nie tylko obawa przed tym czy sprostają obowiązkom, czy będą mieli niezbędne wsparcie, ale także niekorzystny wizerunek rodziców zastępczych kreowany przez media. O rodzicielstwie zastępczym najgłośniej mówi się w momencie kryzysowych sytuacji. Ten zawód nie ma tzw. dobrej prasy i nie cieszy się społecznym poważaniem. Dlatego potrzeba lokalnej kampanii na temat rodzicielstwa zastępczego jest tak ogromna – mówi Barbara Rajkowska.

Celem kampanii „Mie(dź) rodzinę” jest zatem wspieranie rodziny i systemu pieczy zastępczej, m.in. poprzez zmianę świadomości mieszkańców Zagłębia Miedziowego na temat celów, wyzwań oraz codzienności rodzin zastępczych w Polsce, poprawę wizerunku rodzicielstwa zastępczego lokalnie oraz wzrost liczby zgłoszeń kandydatów na rodziców zastępczych.

Za przygotowanie koncepcji kreatywnej kampanii odpowiada agencja Keino, a za produkcję dom produkcyjny Joho. Spot kampanii wyreżyserował Krzysztof Kujawski. Kampania została objęta patronatem przez TVP3 Wrocław oraz Gazetę Wrocławską. Planowane działania reklamowe obejmują telewizję, prasę, Internet, a także nośniki w przestrzeni miejskiej. Akcja promocyjna potrwa w styczniu i lutym 2020.

Partnerem głównym, finansującym kampanię społeczną „Mie(dź) rodzinę” jest Fundacja KGHM, a partnerami wspierającymi: Legnicka Specjalna Strefa Ekonomiczna S.A., CCC S.A. i Piast Group Sp. z o.o. Merytoryczną opiekę nad projektem sprawuje Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce, a partnerami zaangażowanymi w realizację działań związanych z kampanią są: miasto Legnica oraz powiaty: legnicki, polkowicki, lubiński i głogowski.