Czym jest FAS, a czym FASD?

„Jeżeli będziesz piła w ciąży Twoje dziecko nie nauczy się tabliczki mnożenia; nie będzie umiało uczyć się na własnych błędach ani kontrolować impulsów; może być niepełnosprawne intelektualnie; będzie ofiarą żartów, będzie odtrącane, postrzegane jako niedojrzałe; będzie miało dysmorfię twarzy” – wyliczają eksperci Stowarzyszenia SOS Wiosek Dziecięcych, którzy na co dzień wychowują dzieci z syndromem FAS, czyli płodowym zespołem alkoholowym.

Jeśli spożywasz alkohol w trakcie ciąży, to Twoje dziecko:

• Może być niskie, będzie miało charakterystyczne rysy twarzy: płaską twarz, krótkie szpary powiekowe, szeroko rozstawione oczy, opadające powieki, fałdy nakątne, niedorozwój szczęki, wąską górną wargę, płaska rynienka nosowo-wargowa.
• Jego układ nerwowy będzie źle funkcjonował: będzie nadruchliwe, pobudzone, nadwrażliwe na bodźce, będzie miało zaburzenia uwagi, pamięci, trudności w rozumieniu pojęć abstrakcyjnych, w ocenie sytuacji, rozwiązywaniu problemów. Nie będzie umiało uczyć się na własnych błędach ani kontrolować impulsów.
• Może mieć wady wrodzone (zwłaszcza serca, uszu, oczu, stawów), rozszczep wargi lub podniebienia, nadmierne lub zbyt małe napięcie mięśniowe, deformacje kostno-stawowe, deformacje w obrębie kończyn, wady wrodzone nerek, zaburzenia widzenia, ubytki słuchu, rozszczep wargi lub podniebienia.
• Będzie później mówiło niż inne dzieci, później siadało. Może być intelektualnie, mieć zaburzenia w relacjach społecznych ze skłonnością do uzależnienia od alkoholu i innych używek.
• Będzie miało problemy z zapamiętywaniem i koncentracją uwagi (np. tabliczka mnożenia, uczenie się wierszy na pamięć). Zaburzenia orientacji przestrzennej (braki integracji sensomotorycznej w wyniku zakłóconego przez alkohol sposobu odbierania bodźców) – trudności w uczeniu się z podręcznika, rozproszenie ,,uwagi wzrokowej”, nadwrażliwość lub niedowrażliwość słuchowa, zaburzenia czucia głębokiego, dotykowego, temperatury, bólu wpływają na niepełną ,,świadomość” położenia ciała, upośledzają sprawności grafomotoryczne, utrudniają samoobsługę, zaburzają precyzję wykonywania ćwiczeń, wykresów, prac plastycznych.
• Nie będzie odróżniało dnia od nocy (sen – aktywność, problemy
  w poczuciu czasu)
• Nie będzie w stanie przewidzieć i zrozumieć konsekwencji swoich działań.
• Nie będzie umiało rozpoznać uczuć u siebie i innych, nie będzie miało empatii, za to będzie miało trudności w rozumieniu metafor, alegorii, intencji.
• Będzie miało słabe wyniki w nauce i problemy w funkcjonowaniu w grupie towarzyskiej, w klasie. Będzie ofiarą żartów, będzie odtrącane, postrzegane jako niedojrzałe, łatwo ulegające sugestiom i namowom innych, a zatem takie jakim można łatwo manipulować.

To wszystko może spowodować, że będzie miało niską samocenę, co może prowadzić do depresji, zachowań agresywnych, nadpobudliwości.

• Jako dorosły, może nie osiągnąć niezależności. Wiele wysiłku będzie je kosztowało planowanie, uczenie się i wykorzystywanie zdobytych informacji. Będzie je męczyła zmienność własnego nastroju, częste napady złego humoru, drażliwość, agresja. Często nie będą
  w stanie zapanować nad impulsywnymi zachowaniami, także seksualnymi. Nie będzie potrafiło wyciągać wniosków z popełnionych błędów. Wiele sytuacji będzie w nim budziło lęk, powoduje, dlatego się wycofa i zamknie w sobie.
• Nie będzie potrafiło utrzymać pracy. Nigdy nie stworzy stałego związku.
• Nie będzie sobie radziło z takimi abstrakcyjnymi pojęciami jak pieniądze czy czas. Co bardzo utrudni mu funkcjonowanie
  w społeczeństwie.
• Będzie podatne na przemoc emocjonalną i fizyczną (w tym również seksualną).
• Będzie wymagało wszechstronnej pomocy – wsparcia w domu
  i w szkole, profilaktyki wtórnych zaburzeń psychicznych oraz ochrony przed konfliktami z prawem, nadużywaniem alkoholu, narkotyków, czy przed niechcianą ciążą.

Słownik

Płodowy zespół alkoholowy (fetal alcohol syndrome, FAS)

– to skutek spustoszenia, jakie czyni nienarodzonemu dziecku/płodowi/dziecku alkohol przyjmowany przez kobietę w każdym momencie ciąży. Picie alkoholu
w czasie ciąży zaburza rozwój płodu, alkohol dociera do płodu przez łożysko, wraz z krwią matki. Na działanie alkoholu szczególnie wrażliwy jest rozwijający się mózg dziecka – część neuronów w mózgu dziecka obumiera, część migruje do niewłaściwych obszarów mózgu lub tworzy nieprawidłowe połączenia.

Termin FASD (Fetal Alkohol Spectrum Disorder)

– określa zespół objawów, mogących wystąpić u dzieci, których matki spożywały alkohol etylowy w czasie ciąży. FASD to inaczej zespół umysłowych i fizycznych zaburzeń związanych z ekspozycją płodu na alkohol. Alkohol etylowy działając na nienarodzone dziecko powoduje powstawanie zmian w budowie ciała, wad rozwojowych wielu narządów, a przede wszystkim ośrodkowego układu nerwowego. Może także zagrażać jego życiu. Uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego objawia się zaburzeniami neurorozwojowymi, w tym rozwoju emocjonalnego i mowy, opóźnieniem rozwoju psychoruchowego, upośledzeniem umysłowym, padaczką, ADHD, zaburzeniami z kręgu autyzmu, zaburzeniami w relacjach społecznych, skłonnością do uzależnienia od alkoholu i innych używek. Tak więc zaburzenia związane z ekspozycją płodu na alkohol mogę dotyczyć najważniejszych sfer funkcjonowania dziecka.

Skala FASD w Polsce

Wyniki badań szacunkowych wskazują, że FASD jest najbardziej rozpowszechnionym schorzeniem neurorozwojowym w Europie. Oznacza to, że problem dotyka ok. 1% wszystkich urodzonych dzieci. Mówiąc o Polsce, również należy się odwoływać do danych szacunkowych. Możemy powiedzieć, że z pełnoobjawowym FAS może być troje na 1000 żywych urodzeń. W 2015 Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych przeprowadziła badania epidemiologiczne, w ramach projektu ALICJA[1]. Pokazały one, że zaburzenia neurorozwojowe wynikające z picia alkoholu przez matkę w czasie ciąży dotyczą nie mniej niż 2% dzieci w wieku 7-9 lat. Oznacza to, że FASD występuje znacznie częściej niż inne zaburzenia neurorozwojowe. Niestety dzieci z FASD nie doczekały się żadnych systemowych rozwiązań mających pomóc im w szybkim procesie rozpoznania trudności i otrzymania właściwej pomocy. Właściwa pomoc diagnostyczna może być początkiem dobrego rozwoju dla dziecka. Dlatego tak ważne jest, aby jak najwcześniej zdiagnozować dziecko i wspierać rodziców lub opiekunów pod kątem opieki.

FAS w innych krajach

Podobnie jak w Polsce, inne kraje również bazują na danych szacunkowych i tak w Niemczech z pełnoobjawowym FAS rodzi się rocznie do 0,8% dzieci[2], włoskie szacunki mówią o FAS na poziomie do 1,2%. Dla odmiany we Francji do 1,2%[3] dzieci ma rozpoznanie częściowego płodowego zespołu alkoholowego. W Chorwacji oszacowano rozpowszechnienie pełnoobjawowego FAS na poziomie 0,6% a częściowego płodowego zespołu alkoholowego do 3,4%, przy czym na terenach wiejskich wskaźnik ten może być nawet dwukrotnie wyższy

SOS Wioski Dziecięce a FAS

W Polsce diagnozowanych z zespołem FASD jest ok. 9 tys. dzieci, a około 80% dzieci i młodzieży dotkniętych tym syndromem wychowuje się poza rodzinami biologicznymi, w rodzinach adopcyjnych i zastępczych oraz w placówkach opiekuńczo-wychowawczych.[4] Opiekę nad dziećmi z FAS sprawują również SOS Wioski Dziecięce (27,5% dzieci, którymi opiekuje się Stowarzyszenie ma zdiagnozowany FASD).

[1] https://www.ciazabezalkoholu.pl/images/file/RozpowszechnianieFASD/FASD_w_Polsce.pdf

[2] ibidem

[3] http://www.ciazabezalkoholu.pl/

[4] http://www.fasd.org.pl/artykuly-fasd

Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce apeluje

o pomoc rodzinom w kryzysie.

Zgodnie z danymi GUS-u, Ponad 71 tys. dzieci w Polsce wychowuje się w opiece zastępczej, a nie w rodzinach biologicznych. Co roku, niemal 9 tys. dzieci traci opiekę rodziców. Dla każdej z tych rodzin, dla każdego dziecka to osobisty dramat – sytuacja, która wpływa na całe późniejsze życie, a często pozostawia po sobie ogromną traumę.

Jak podkreślają eksperci SOS Wiosek Dziecięcych, z odpowiednim planem wsparcia, profesjonalną pomocą, wiele tych dramatycznych sytuacji można uniknąć. Właśnie dlatego Stowarzyszenie uruchomiło nową kampanię, w której podnosi tak ważny temat profilaktyki rozpadu rodziny. Celem akcji jest pomoc dzieciom objętym opieką programu „SOS Rodzinie”, którego założeniem jest zapewnienie kompleksowego wsparcia dla rodzin w najtrudniejszej sytuacji, których w czasach pandemii stale przybywa.

Kryzys dotyka najsłabszych

Bohaterką kampanii jest 8-letnia Zuzia. Po śmierci rodziców dziewczynka trafiła pod opiekę babci. W wyniku kryzysu związanego z światową pandemią ich sytuacja jest niezwykle trudna. Zuzia każdego dnia żyje w strachu o zdrowie babci i swoją przyszłość. Nie radzi sobie w szkole, prawie przestała odzywać się do rówieśników.  Babcia nie wie jak długo jeszcze będzie mogła pełnić opiekę nad wnuczką, czy będzie potrafiła zapewnić jej poczucie bezpieczeństwa i stabilności, wspierać ją w szkolnych wyzwaniach, czy zdrowie pozwoli jej na powrót do pracy…

– Z podobnymi wyzwaniami mierzą się tysiące rodzin w naszym kraju. To właśnie w tych najsłabszych, najbardziej potrzebujących obecny kryzys uderzył najmocniej, pogłębiając problemy takie jak trudne warunki materialne, bezrobocie czy niewydolność wychowawcza. Dzieci takie jak Zuzia dzisiaj, bardziej niż kiedykolwiek narażone są na utratę opieki. Ze wsparciem ludzi wielkiego serca, naszych darczyńców, możemy je przed tym uchronić. Mamy wieloletnie doświadczenia w działaniach profilaktycznych, dlatego wiemy jak skutecznie pomagać rodzinom stojącym przed ryzykiem rozpadu.  – mówi Barbara Rajkowska, Dyrektor Krajowy Stowarzyszenia SOS Wioski Dziecięce w Polsce

Umacniamy rodziny

Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce od 36 lat opiekuje się opuszczonymi i osieroconymi dziećmi, a od 11 prowadzi program profilaktyczny „SOS Rodzinie”, wspierając rodziny zagrożone rozpadem, tak by mogły pokonać trudności i pozostać razem. Program obejmuje opieką 482 rodziny, w tym 1243 dzieci w Polsce.

W prowadzonych w ramach programu Świetlicach SOS dzieci mogą nadrobić zaległości edukacyjne, odrobić lekcje, porozmawiać o swoich troskach, czy choćby zjeść ciepły posiłek. Ważnym elementem są zajęcia wspierające rozwój pasji i zainteresowań: wycieczki, warsztaty artystyczne, zajęcia sportowe. Podopieczni objęci są również pomocą psychologiczną i terapeutyczną.

Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce chroni dzieci, obejmując wsparciem całe rodziny. 

Pracownicy socjalni SOS pracują bezpośrednio z rodzicami i opiekunami, układają z nimi plan wydatków, wspierają w codziennych wyzwaniach.  Program obejmuje między innymi szkolenia zawodowe, doradztwo psychologiczno-pedagogiczne dla dorosłych, pomoc prawną i  zdrowotną. Tworzone są także grupy wsparcia, ułatwiany jest kontakt z pracodawcami.

Aby pomagać każdego dnia

– Kampania informuje o możliwości przekazywania regularnego wsparcia dla dzieci zagrożonych utratą opieki. – Nasi regularni darczyńcy tworzą niezwykłą społeczność osób, które wspierając nasze działania, ramię w ramię walczą o lepszy los potrzebujących dzieci. Dzisiaj jest z nami już ponad 50 tys. Przyjaciół SOS! To również dzięki ich zaangażowaniu możemy pomagać dzieciom takim jak Zuzia każdego dnia w roku, planować z wyprzedzeniem nasze wsparcie i obejmować opieką kolejne rodziny  – mówi Katarzyna Olszewska ze Stowarzyszenia SOS Wioski Dziecięce w Polsce.

Aby dowiedzieć się jak chronić dzieci i ich rodziny przed dramatycznymi skutkami kryzysu wystarczy wysłać SMS o treści ZGODA pod numer 4777 (koszt sms zgodny z cennikiem twojego operatora). W odpowiedzi na SMS pracownicy Stowarzyszenia oddzwonią, aby opowiedzieć o możliwościach wsparcia. W ramach akcji uruchomiona została również specjalna strona dziecisos.org, na której można przekazać comiesięczną darowiznę.  W podziękowaniu za regularną pomoc każdy darczyńca otrzyma imienny Dyplom Przyjaciela Dzieci.

Kampania obejmuje informacyjne spoty telewizyjne, działania online oraz reklamy prasowe. Informacyjny Serwis SMS uruchomiony został we współpracy z Integratorem Digital Virgo.

#sosafryka to akcja w mediach społecznościowych, której celem jest zebranie środków na program żywnościowy dla dzieci w Zimbabwe. Każde udostępnienia zdjęcia z fanpage’a SOS Wiosek Dziecięcych, to minimum 1 złoty na rzecz podopiecznych SOS w Afryce. Środki na zakup wysokokalorycznych kaszek dla dzieci zostaną przekazane Stowarzyszeniu przez Fundację Orlen.

Jak się zaangażować?

Akcja polega na umieszczaniu w kanałach social media dedykowanego zdjęcia, przedstawiającego podopiecznych SOS w Zimbabwe. Wystarczy wejść na profil SOS Wiosek Dziecięcych w Polsce (@wioskisos) i udostępnić zdjęcie na Facebook’u, Instagramie lub Twitterze ze specjalnym hashtagiem #sosafryka. Za każdy poprawnie umieszczony wpis Fundacja Orlen przekaże na rzecz SOS Wiosek Dziecięcych, minimum 1 zł.

Program dożywiania

Obecnie Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce w Polsce prowadzi program dożywiania dla 999 dzieci w Zimbabwe. Pomoc kierowana jest do podopiecznych z 35 wiosek w okolicach rezerwatu w Imire.Do końca tego roku planujemy dotrzeć z pomocą do 5 000 dzieci, z 1 700 rodzin. Dzieci z tego terenu są szczególnie zagrożone głodem. Ich dystans do szkół wynosi średnio 10 km w obie strony, a otrzymany posiłek jest często ich jedynym pełnowartościowym pokarmem w ciągu dnia. – mówi Barbara Rajkowska, Dyrektor Krajowy w Stowarzyszeniu SOS Wioski Dziecięce w Polsce.W ramach kampanii pomocowej Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce w Polsce uruchomiło również dedykowaną stronę internetową http://www.sosafryka.wioskisos.org. Poprzez witrynę można wesprzeć najbardziej potrzebujące dzieci.  Do wspólnej pomocy można przyłączyć się również przekazując darowiznę na nr konta 63 1240 6292 1111 0010 6775 1991. Każda wpłata pomoże Stowarzyszeniu kontynuować swoją misję, wspierać rodziny i   chronić dzieci przed dramatycznymi skutkami kryzysu.

Już w najbliższą sobotę 20 czerwca odbędzie się akcja honorowego oddawania krwi. Ambulans Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa stanie na parkingu Domu Młodzieży SOS przy ul. Jutrzenki 1 (Czuby). Rejestracja dawców zacznie się o godz. 10.00, a cała akcja poboru zakończy się około godz. 14.00.Akcja „Twoja krew-moje życie” dotrze również do Lublina. Jej celem jest nie tylko zbiórka krwi, ale także zwiększanie świadomości na temat jej zapotrzebowania. Krew ratuje bowiem życie nie tylko osobom poszkodowanym w wypadkach czy poddawanym operacjom, ale także osobom chorym. I tak na przykład składnikami krwi leczy się m.in. białaczkę czy inne choroby krwi.

Jesteśmy dumni, że mimo tak trudnego czasu, jakim jest pandemia, nasza młodzież SOS bez wahania zdecydowała się wesprzeć akcję honorowego krwiodawstwa. Jest to z ich strony piękny gest wsparcia i realnej pomocy. Jestem przekonany, że w Lublinie znajdziemy jeszcze więcej osób, które z chęcią przyłączą się do tej dobroczynnej akcji. – mówi Adam Jaszczuk Dyrektor Domu Młodzieży SOS w Lublinie.

Jak się przygotować?

Wystarczy przyjść na pobranie po zjedzeniu lekkostrawnego oraz niskotłuszczowego posiłku. Rekomenduje się również wypicie większej niż zwykle ilości wody. Co ważne, należy powstrzymać się od palenia papierosów i spożywania alkoholu (również w dniu poprzedzającym).  Informacja o akcji dostępna jest również na stronie www.rckik.lublin.pl 

W Zimbabwe dzieci w drodze do szkoły pokonują dystans rzędu czterech, pięciu kilometrów w jedną stronę, najczęściej bez śniadania. Po powrocie do domu często pomagają rodzicom w obejściu i na roli. Do tej pory posiłek w szkole był dla wielu z nich jedynym w ciągu dnia. Był. Bo kryzys spowodowany pandemią COVID-19, spowodował zamknięcie szkół. Jak teraz wygląda sytuacja 999 dzieci, które obejmuje program dożywiania SOS Wiosek Dziecięcych w Zimbabwe?

Przedłużająca się susza miała wpływ na spadek średnich plonów kukurydzy – podstawowego zboża w Zimbabwe o połowę, a także spowodował wyczerpanie się strategicznej rezerwy zbożowej państwa. Ze względu na rosnące ceny żywności, hiperinflację (786 % w maju 2020) i kurczenie się rynku pracy, problemem stało się, że coraz mniej ludności kraju może sobie pozwolić na zakup produktów spożywczych, ponad połowa potrzebuje pomocy żywnościowej. W 2019 Prezydent Emmerson Mnangagwa wystosował apel humanitarny do społeczności międzynarodowej, prosząc o wsparcie w wyżywieniu mieszkańców kraju. Jednak, już w 2012 roku rząd Zimbabwe wskazał, że konieczna jest organizacja programów dożywiania dzieci w szkołach, podał też, że w kasie państwa brakuje środków na takie działania.

Podstawowym produktem spożywczym w Zimbabwe jest sadza – rodzaj kaszy kukurydzianej przypominającej polentę, 200 g sadzy to ok. 230 kcal. Stanowi ona bazę węglowodanową do różnego rodzaju posiłków od śniadań po obiady, jest spożywana zarówno na słodko jak i w wersji wytrawnej. Wymaga jednak gotowania, co w realiach wiejskiej szkoły w Zimbabwe może stanowić trudną do przeskoczenia przeszkodę, z uwagi na brak zaplecza w postaci kuchni i paliwa lub elektryczności do podgrzania posiłku.

W takiej sytuacji znajdują się 2 szkoły w Chizugu i Numwa w okolicach rezerwatu dzikich zwierząt Imire, w prowincji Mashonaland East, do których uczęszcza 999 dzieci w wieku 4-12 lat, pochodzących z okolicznych wiosek. Potrzeba organizacji programu dożywania dzieci została zdiagnozowana przez Candice i Judy Travers realizujące lokalne programy społeczne w Imire Rhino and Wildlife Conservation Trust. Dzieci te w drodze do szkoły średnio pokonują dystanse 4-5 km w jedną stronę, a po powrocie do domu często pomagają rodzicom w obejściu i na roli, np. zbierając drewno na opał. Cały ten wysiłek ma negatywny wpływ na poziom energii dzieci w szkole i wyniki w nauce.

Pod koniec 2019 roku Imire wyszło z propozycją wykorzystania łatwej w przyrządzeniu wzbogaconej kaszki „E’pap”, plan został przedstawiony SOS WD Polska i SOS WD Zimbabwe. Te trzy organizacje przystąpiły do prac nad realizacją projektu dożywiania dzieci w Imire ze środków przekazanych przez polskich darczyńców. Kluczową kwestią w przygotowaniu projektu było zweryfikowanie, czy program może być przeprowadzony w bezpieczny sposób, tj. czy szkoły posiadają źródło dobrej jakości wody oraz ustalenie kwestii zamówień, pozwoleń i składowania zapasów kaszki.

Trzecią, oprócz bezpieczeństwa i logistyki, kwestią decydującą przy doborze rodzaju pożywienia był wpływ programu na środowisko naturalne, jak zaznacza Candice Travers z Imire Rhino and Wildlife Conservation Trust: „Ważne, że przygotowanie posiłków nie wymaga gotowania. Energia elektryczna jest właściwie niedostępna w Zimbabwe, stąd wszystko co wymaga podgrzania oznacza ścinanie cennych drzew na opał, a to jest coś czego nie chcemy.”

Dyrektor Krajowy SOS WD Zimbabwe, Addmore Makanura, dodaje: „Imire Rhino and Wildlife Conservation Trust jest przykładem organizacji osadzonej w lokalnej społeczności, która ma świetne rozeznanie potrzeb i przede wszystkim jest blisko ludzi, właśnie we współpracy z takimi partnerami skutecznie wspieramy dzieci i rodziny. W takich partnerstwach SOS Wioski Dziecięce Zimbabwe wnosi ekspertyzę z zakresu organizacji i monitorowania programów, partnerzy wnoszą wiedzę na temat lokalnych uwarunkowań. Poza tym Imire to grupa bardzo pozytywnych ludzi, co daje dodatkową radość ze wspólnej pracy.”

Po dopięciu kwestii formalnych, uzyskaniu pozwoleń właściwych władz, 11 marca 2020 miała miejsce inauguracja programu, podczas której odbyło się szkolenie dla nauczycieli i wolontariuszy jak sporządzić posiłki, dostosować wielkość porcji do wieku dziecka oraz zachować higienę w trakcie ich przygotowania. W spotkaniu uczestniczyli również rodzice dzieci, którym przedstawiono korzyści dla ich pociech płynące z tego programu. Oprócz tego, dla dzieci był to dzień dobrej zabawy i integracji szkolnej społeczności.

Niestety, 30 marca 2020 rząd wprowadził ograniczenia poruszania się osób mające na celu przeciwdziałanie pandemii COVID-19, w tym zamknięcie szkół i ograniczenie prowadzenia działalności gospodarczej, dlatego program dożywiania dzieci został zawieszony. Dla dzieci ze szkół Chizugu i Numwa oraz ich rodzin oznaczało to wiele problemów związanych z zabezpieczeniem swojego bytu, wśród nich utrudniony dostęp do żywności. Pracownicy SOS Wiosek Dziecięcych Zimbabwe opracowali awaryjny plan dystrybucji odpowiednich zapasów kaszki E’pap wśród rodziców dzieci uczęszczających do tych dwóch szkół, przystąpili do działania: pozyskali pozwolenia właściwych władz, przygotowali szkolenie dla rodziców jak w higieniczny sposób przygotować posiłek dla dziecka oraz określili wytyczne dystrybucji z zachowaniem środków bezpieczeństwa (pomiar temperatury ciała uczestników, zapewnienie płynów do dezynfekcji rąk), przygotowali również materiały informacyjne w języku shona. Zapadła też decyzja, że jest to dobra okazja do przeprowadzenia kampanii profilaktycznej w związku z COVID-19.

Termin dystrybucji został wyznaczony na 9 i 10 lipca, dzięki niej rodzinom będzie łatwiej zadbać o swoje dzieci w tym trudnym czasie. Jak podkreśla Candice: “Życie nie jest łatwe na tych terenach, sytuację pogorszyła pandemia COVID-19, widać dużo problemów, ale widać też, zwłaszcza wśród tych dzieci, dużo radości i nadziei”.

Powrót do szkoły z BIC KIDS będzie w tym roku wyjątkowy! Kompletując szkolną wyprawkę, wrzuć do koszyka produkty do kolorowania BIC KIDS i  pomóż wesprzeć akcję na rzecz Stowarzyszenia SOS Wioski Dziecięce.

Kampania „BIC Kids wspiera SOS Wioski Dziecięce”

Ruszyła akcja organizowana przez BIC Polska i Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce w Polsce, której celem jest wyrównywanie szans edukacyjnych wśród dzieci i młodzieży. W wyniku akcji BIC  przekaże minimum 88 000 zł ze sprzedaży produktów szkolno-biurowych marki BIC KIDS. Akcja potrwa do końca sierpnia 2020 r.

W sklepach wybranych sieci handlowych pojawią się materiały promujące akcję takie jak ulotki, plakaty, toppery, ekspozycje spektakularne. SOS Wioski Dziecięce będzie mogło dystrybuować podczas akcji swoje ulotki i rysunki, wykonane specjalnie na tę okazję przez  podopiecznych Stowarzyszenia. Akcja będzie komunikowana w mediach tradycyjnych i mediach społecznościowych.

Zasady akcji, asortyment oraz lista placówek handlowych znajdują się w regulaminie na stronie bickids.com/pl.

Już w Dzień Dziecka, Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce w Polsce wznowiło działalność Programu Umacniania Rodziny „SOS Rodzinie” w Kraśniku. Od czasu izolacji, jest to pierwszy tego typu otwarty punk konsultacyjny na naszym terenie. „SOS Rodzinie” wspiera dzieci oraz rodziców i opiekunów. W punkcie konsultacyjnym dzieci otrzymują pomoc edukacyjną, psychologiczną oraz pedagogiczną, a rodzice dedykowane wsparcie.

Na terenie Punktu Konsultacyjnego odbywają się indywidualne  konsultacje psychologiczne, którymi objęty jest opiekun, dziecko, lub cała rodzina. Specjaliści pomagają też w przezwyciężeniu kryzysu. Pokazują, jak rozpoznać problem, wspierają w radzeniu sobie lękiem o rodzinę i jutro. Dzieci otrzymają tam indywidualną pomoc edukacyjną. Pedagog nie tylko odrobi z nimi lekcje, ale i pomoże poprawieniu końcowej oceny. Eksperci „SOS Rodzinie” prowadzą również indywidualne spotkania z dziećmi o charakterze pracy podwórkowej. Spędzają z dziećmi czas na świeżym powietrzu, poza miejscem zamieszkania, rozmawiają, spacerują, grają w różne gry, zwłaszcza te, aktywizujące dzieci ruchowo.

W trudnym czasie epidemii wiele rodzin pozostało zamkniętych w czterech ścianach, bez wsparcia i pomocy. Program Umacniania Rodziny „SOS rodzinie” w Kraśniku przełamuje tę trudną rzeczywistość i jest z rodzinami również teraz. Ze względu na zagrożenie Covid-19, zmieniliśmy system pracy w Punkcie Konsultacyjnym, by zachować wszelkie środki ostrożności oraz spełniać wymogi reżimu sanitarnego, ale pomagamy równie skutecznie. Szczególnie w tym trudnym okresie rodziny potrzebują kontaktu ze specjalistą, rozmowy, dzieci pomocy w lekcjach, spotkań z pedagogami i tę pomoc otrzymują, bo „SOS Rodzinie” jest po to, żeby pomagać.” – Mówi Dariusz Krysiak, Dyrektor programu SOS Wiosek Dziecięcych w Kraśniku.

Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce zachęca wszystkie rodziny potrzebujące wsparcia z Kraśnika i okolic, o kontakt pod numerem  81 460 58 62 lub 660 642 136.

Ministerstwo Edukacji Narodowej
Minister Edukacji Narodowej
Dariusz Piontkowski
Al. J.Ch.Szucha
00-918 Warszawa

Warszawa, 31.05.2020

Szanowny Panie Ministrze,

W nawiązaniu do skierowanego do Pana pisma z 23 marca 2020 roku , dotyczącego wyzwań związanych z realizacją e-szkoły dzieci z pieczy zastępczej  oraz rodzin w trudnej sytuacji życiowej, pragniemy poinformować, że we współpracy z naszymi partnerami i darczyńcami podjęliśmy  szereg działań,  które umożliwiły dzieciom zdalną naukę.  Mamy ogromną satysfakcję, że dzieci otrzymają promocję do następnych klas, a niektóre z nich poprawiły swoje wyniki edukacyjne. Jesteśmy przekonani, że stało się tak między innymi ogromnemu zaangażowaniu naszych pracowników, którzy opiekują się dziećmi powierzonymi naszej pieczy w SOS Wioskach Dziecięcych, a także wspierają rodziny w kryzysie w Programach Umacniania Rodziny „SOS Rodzinie”.

W czasie pandemii nasze kontakty z beneficjentami „SOS Rodzinie”, choć zdalne są jeszcze częstsze i intensywniejsze niż w czasie sprzed pandemii. Nasi specjaliści pomagają dzieciom w wykonywaniu zadań domowych i są w stałym kontakcie ze szkołami. Podczas odrabiania lekcji zawsze dbają o to by zobaczyć dziecko, choćby przez internetową kamerę, często z nimi rozmawiają wyczuleni na każdy smutek w głosie, na każde odbiegające od normy zachowanie. Organizujemy także łączenia internetowe i indywidualne rozmowy z rodzicami, by ich wesprzeć i odciążyć w tym trudnym czasie.

Stres wywołany utratą pracy, zamknięcie wielu osób na małej przestrzeni, gdzie nikt nie ma szansy choć na chwile pobyć sam, frustracja związana ze zdalną edukacją i tym, że rodzice nierzadko nie potrafią pomóc własnemu dziecku w nauce, mogą stać się tzw. wyzwalaczami nieakceptowanych zachowań takich jak nadużywanie alkoholu,  agresja czy przemoc domowa.

Z doświadczenia wiemy, że kryzys zawsze najmocniej uderza  w najsłabszych. Dlatego z wielkim niepokojem obserwujemy doniesienia medialne na temat tego, że wiele dzieci od początku pandemii koronawirusa, nie realizuje obowiązku szkolnego, a ich nauczyciele oraz dyrektorzy szkół, do których uczęszczają nie mają z nimi kontaktu. Te dzieci nie są obecne podczas zdalnych lekcji, nie odrabiają zadań przesyłanych ze szkoły, nie ma z nimi, kontaktu telefonicznego ani internetowego. Ich rodzice nie odpowiadają na maile ani telefony od nauczycieli czy dyrektorów szkół, nie korzystają z dziennika elektronicznego.

Niepokoi nas przede wszystkim brak jasnych wytycznych dla szkół co do sposobów reagowania na tego typu sytuacje, oraz sformułowania jasnych ścieżek postępowania umożliwiających sprawdzenie czy życiu, zdrowiu i bezpieczeństwu dziecka, przebywającemu w warunkach izolacji nic nie zagraża.

Jak wskazuje Rzecznik Praw Obywatelskich brakuje także wytycznych dotyczących kontrolowania rodziny przez Policję tylko na podstawie zgłoszenia o nierealizowaniu obowiązku szkolnego, dokonanego przez szkołę, w sytuacji, gdy rodzina nie miała założonej „Niebieskiej Karty”.

Ze względu na utrudnioną pracę sądów, podejrzewamy równie, że mało efektywne może być także kierowanie przez szkoły wniosków do sądów o dokonanie wglądu w sytuację rodziny.

W trosce o  prawo każdego dziecka do edukacji zwracamy się do władz rządowych z prośbą i nadzieją, że podejmą stosowne działania we współpracy z władzami samorządowymi: głównie z dyrektorami szkół i Ośrodkami Pomocy Społecznej, by sytuacja epidemii nie pozwoliła na wypadanie dzieci z systemu edukacji, a wszystkie dzieci, dla których pozostanie w domu może oznaczać zagrożenie były bezpieczne.

Z poważaniem,

Barbara Rajkowska
Dyrektor Krajowy Stowarzyszenia SOS Wioski Dziecięce w Polsce

Adresaci:

1. a/a;
2. Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej
   Marlena Maląg
   Nowogrodzka 1/3/5
   00‐513 Warszawa

 List Stowarzyszenia do Ministerstwa Edukacji Narodowej

Informacja prasowa

Od dziś nasi przedstawiciele wracają do pracy.
Z zachowaniem wszystkich środków bezpieczeństwa,
znów będą mogli zapukać do waszych drzwi
i opowiedzieć wam o tym, co robimy dla dzieci.

Będziemy w Białymstoku, Krakowie i Katowicach.

Do zobaczenia 🙂