Author Archives: MWM

„Nowi Młodzi Wielcy Mocni” są już z nami!

„Nowi Młodzi Wielcy Mocni” są już z nami!

pieczone serca na stole - bo mamy duuuużo miłości dla naszych Młodych Wielkich i Mocnych

 

Helena przebrana za Panią Alicję a Jarek za Panią Anetę - witają NOWYCH

Sebastian w roli Pana Grzegorza również dotarł na swoim rowerze...

a oto Pan Grzegorz i Pani Marta w rolach zbuntowanych mieszkańców MWM Koszalin

a co ty weźmiesz dla siebie?

biwakowanie w Poroście

biwakowanie w Poroście

biwakowa ekipa

Aktywnie, na łonie natury przez 4 dni – wspaniale spędzony czas – razem i w dobrej atmosferze.

mini turnieje w siatkę

gry planszowo-plażowe

odpoczywamy nad jeziorem

po pływaniu - domino

pan Grzegorz z Demi

Projekt Berlin 2013

Projekt Berlin 2013

Pinke Panke

Projekt BERLIN 2013 jest owocem współpracy z Joanną Szaflik – aktywnym
liderem społecznym, członkiem Stowarzyszenia Kreisau na rzecz
porozumienia polsko-niemieckiego oraz w wyniku uczestnictwa wybranych
wychowanków w wymianie młodzieżowej w Krzyżowej k. Wrocławia w
2012 roku, której koordynatorem była J. Szaflik.

Asia Szaflik tuż za kocim spojrzeniem w Pinke Panke

W projekcie wzięła udział 16-letnia uczennica technikum koszalińskiego Helenę Lahutta;
projekt idealnie wpisał się w kierunek jej
zainteresowań oraz charakteru pracy wolontaryjnej podejmowanej na
rzecz środowiska lokalnego.
podczas codziennej pracy

najpierw kura potem jajko 🙂

Opiekun podopiecznej i wychowawca MWM Koszalin Marta Sokołowska-Mróz była
w pełni odpowiedzialna za Helenę, uczestniczyła w
poszczególnych zadaniach, obserwowała i ewaluowała projekt.

na tle Bramy Brandenburskiej

Helena przede wszystkim w komunikacji w pracy i w domu korzystała z języka
angielskiego, w związku z tym poziom komunikatywności w tym języku
wzrósł znacząco.
Uczyła się także podstawowych zwrotów w języku niemieckim.
Zapoznała
się z najważniejszymi miejscami w mieście pod względem
historycznym, kulturowym i społecznym.

w ogrodzie botanicznym

Zwiększył się jej poziom samodzielności, pewności siebie, komunikatywności.
z ekipą wolontariuszy i pracowników Pinke Panke
Podjęła pierwszą w swoim życiu pracę o charakterze wolontaryjnym w dodatku
za granicą, zapoznając się z systemem pracy i jej specyfiką.

czarne owce przebojem Pinke Panke

Doświadczyła na sobie różnorodności społecznej i miała okazję wypracować
lub wzmocnić postawy otwartości, elastyczności, rozwinąć
umiejętności czerpania z życia społecznego w stylu multi-kulti,
poszerzyć kompetencje językowe i społeczne.

na zdjęciu z gospodarzami projektu

Fragment referencji Heleny:
„Pinke-Panke stanowi plac zabaw z programem pedagogicznym – to swego rodzaju klub osiedlowy,
lokalne centrum edukacyjno-kulturalne z inwentarzem zwierzęcymgospodarstwa domowego,
z którego dzieci i młodzież korzystają z wolnym czasie. Szeroka paleta Pinke-Panke i różnorodna oferta
motywują odbiorców do aktywności i podejmowania działań tj. opieka nad zwierzętami gospodarstwa domowego oraz interakcje z nimi, udział w warsztatach plastycznych, zajęciach z samodzielnegokonstruowania drewnianych domów pod opieką animatorów.
Helena z ogromnym zainteresowaniem i uwagą oddała się pracy wolontaryjnej w ramach praktyk
i mimo pewnych barier językowych po obu stronach – z wielkim zaangażowaniem realizowała codzienne zadania. Przychodziła do pracy punktualnie i starała się udzielać aktywnie wwydzielonych pracach. Pracowała głównie przy zwierzętach. Spokojny i bardzoprzyjazny sposób życia zachęcały do kontaktu z Heleną; w krótkim
czasie nawiązała dobry kontakt z pracownikami i pracowniczkami, którzy towarzyszyli jej w pracy na rzecz Pinke-Panke.”
Projekt
wpisujący się w zindywidualizowany tryb pracy z podopiecznymi jaki
stanowi priorytet w Stowarzyszeniu SOS, jest szansą na rozwój,
zwiększenie perspektyw i rzeczywiste zapobieganie wykluczeniu
poprzez stwarzanie tych samych możliwości do rozwoju.

Projekt wpisujący się w zindywidualizowany tryb pracy z podopiecznymi jaki
stanowi priorytet w Stowarzyszeniu SOS, jest szansą na rozwój,
zwiększenie perspektyw i rzeczywiste zapobieganie wykluczeniu
poprzez stwarzanie tych samych możliwości do rozwoju.

w kierunku morza

w kierunku morza

Wybraliśmy się nad morze, ale tym razem dotarliśmy tam statkiem zwanym Koszałkiem, potem plaża, ochłoda w wodzie i pyszny obiad. Dzień wspaniały, bo w fenomenalnym towarzystwie 🙂 Pan Grzegorz, Pani Marta, Seba, Hela, Karol, Klaudia, Damian, Jarek…

po podróży Koszałkiem

nad morzem

znowu ważny gość :)

znowu ważny gość :)

nowa Wspólnota!

Odwiedziła nas pani Ania Bielecka wraz z Dyrektorem Bilickim z WD Karlino – rozmawiała  młodzieżą, odwiedziła nową budująca się siedzibę Wspólnoty – to było udane popołudnie w jej towarzystwie – dziękujemy za spotkanie :).

witamy w MWM

rozmowy o tym i owym 🙂

to będzie nasz DOM

Karolowe refleksje…

Karolowe refleksje…

Karol – nasz student pedagogiki, który opuścił MWM w minionym roku podzielił się ostatnio spisanymi przez siebie przemyśleniami. Oto one:

„Kiedyś tam we Wspólnocie Młodzieżowej w Koszalinie 🙂 Kim jesteś? Zadała mi pytanie pani Marta. I oto odpowiedź…: Nie wiem kim jestem. jestem maturzystą, dzieckiem SOS-u pochodzącym z rodziny patologicznej. Nie wiem kim jestem, ale staram się dowiedzieć, choć to nie jest takie proste… Większość czasu spędzam w pokoju, ponieważ zbliża się moment, w którym muszę wylecieć z gniazda i zacząć nowe wspaniałe oraz pełne przygód życie. Życie pełne wzlotów i upadków. Trochę mi smutno z tego powodu, ale cóż – życie. Siedzę na łóżku, słucham smętnych piosenek i zastanawiam się jak to będzie jak już nie będę mieszkał we Wspólnocie…

Teraz…

Jestem studentem pedagogiki w Politechnice Koszalińskiej i mieszkam w akademiku. Zastanawiałem się kiedyś jak to będzie, kiedy już wylecę z gniazdka. Teraz kiedy już jestem w pełni studentem, wiem jak jest, kim jestem. Jestem wartościowym człowiekiem, który dąży do spełnienia marzeń, do tego, aby nie było tak, jak kiedyś w domu rodzinnym. Jestem kimś innym niż wtedy, kiedy musiałem patrzeć na to, co robią rodzice i wysłuchiwać ich ciągłych kłótni. Jestem normalnym człowiekiem z marzeniami i spokojnie przespanymi nocami…”

W jak wakacje – W jak wolontariat

W jak wakacje – W jak wolontariat

Helena (MWM Koszalin), Amanda i Dagmara (WD Karlino) w ciągu tego tygodnia przyjeżdżały do koszalińskiego schroniska dla zwierząt bezdomnych i pracowały na rzecz Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami. Dagmara podzieliła się refleksją na ten temat:

„Bardzo mi się podobało na tym wolontariacie w schronisku .. pomogłam biednym pieskom. Zrealizowałam ich potrzeby. Niektóre psy miały ciężką przeszłość. Myślę, że jak przejdę do MWM to nadal będę pomagała. Czuję, że zrobiłam dobry uczynek. Najbardziej zapamiętałam spacer chyba z moim ulubionym psem; ten pies był ślepy i nic nie widział. Zawsze jak będę tam przyjeżdżać, to z tym psem będę chodziła na długie spacery żeby dobrze się czuł. Moim zdaniem takim psom trzeba pomagać, one też mają uczucia.”

zakończenie projektu Child to Child Trust

zakończenie projektu Child to Child Trust

Na finał pracy wszystkich badaczy w projekcie Child to Child Trust nagrody, które młodzież wybrała sama, wspólny obiad i deser. Dagmara zapytała: To kiedy rusza kolejny projekt? 🙂

badacze Child to Child Trust Projekt

czas na zasłużony deser!

Karol usatysfakcjonowany z zakupów

spełniona Klaudia 🙂

kolejny etap za nami…

kolejny etap za nami…

Jarek, Tomek, Damian, Mateusz, Sylwester – wszyscy ci już nie-  chłopcy, ale dojrzali mężczyźni ukończyli szkoły zawodowe. Podczas uroczystości obecne były pani Alicja, pani Aneta i pani Beata, które wspierały wraz z całym zespołem rozwój i edukację tych młodych ludzi. I przyszedł moment świętowania – wyczekiwany i upragniony…

najlepszy z najlepszych - Sylwester

nasi mechanicy samochodowi Tomek i Jarek

Mateusz i Damian - kucharze