Z ostatnich wrześniowych wieści: Irek odwiedził Damiana swojego brata i wspólnie- przygotowali sie do występu w postaci mini recitalu podczas 10 Urodzin Wioski Dziecięcej w Karlinie.
A tutaj Łukasz ze swoją dziewczyną Natalią – postanowił przygotować niedzielny deser dla wszystkich w MWM. Rozpoczął w wakacje pracę w jednej z restauracji i teraz jest w kuchni ekspertem :).
Spotkanie z Ukrainą w MWM SOS w Koszalinie nie udałoby się bez udziału wspaniałych wolontariuszek Natalii oraz Kingii zwan ej Rebel. Dziękujemy za wasze bezinteresowne zaangażowanie oraz dobrą energię 🙂 🙂 🙂
Fot.: N. Tulin; na zdjęciu: od lewej uśmiechnięta Natalia – wolontariuszka, Damian, Kinga – wolontariuszka, wyżej od lewej Angelina, Małgosia, Rafał.
Projekt „Po sąsiedzku czyli blisko nam do siebie” dobiegł końca a ten koniec przy ostatecznej ewaluacji: każdy przygotował papierowy stateczek ze swoim imieniem i przyporządkował go do uczucia, które najpełniej określa jego stan, potem ocenialiśmy poszczególne kategorie: trenerzy, warsztaty, czas wolny, wyżywienie, zakwaterowanie, gry miejskie. Wszyscy byli w pełni zadowoleni i usatysfakcjonowani – z nadzieją na kolejne spotkanie. N asam koniec otwieralismy koperty, w ktorych przez cały tydzień zbierały się pozytywne komunikaty od innych – radość, wzruszenie, zaskoczenie – uczuć wiele na opisanie rezultatów tego eksperymentu. Wieczór to grill, granie na gitarze, śpiewy polsko-ukraińskie i wspominanie całego pobytu… Warto było podjąć to wyzwanie 🙂
Projekt dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu Polsko-Ukraińska Wymiana Młodzieży.
Kolejne dni mijają na intensywnej pracy podczas wartsztatów antydyskryminacyjnych. Rano jemy wspólnie śniadanie, potem mamy zabawy wprowadzające oraz integracyjne, następnie bierzemy udział w warsztatach, które wymagają od uczestników ogromnego zaangażowania. W poniedziałek wystąpilismy również w Radio Koszalin. Popołudniu siadamy razem do obiadu, by zaraz po krótkiej przerwie kontynuować zajęcia. Wieczory to wspólne wyjścia na lody, do fontanny przed koszalińskim ratuszem, gra w piłkę. Poniżej foto-relacja. Pozdrawiamy – jest intensywnie od rana do późnego wieczoru.
W studio radio Koszalin podczas wywiadu; pytania zadawała Katarzyna Kużel.
Zdjęcie rodzinne 🙂
I ujęcie z warsztatów – jedna osoba opowiada, druga zastępuje ręce osoby mówiącej – dużo zabawy, ale też zadanie wymagające uważności, empatii szczególnie kiedy pary są mieszane i każda z osób wypowiada się w innym języku.
Po calym dniu warsztatów wyruszyliśmy na podsumowanie dnia do parku i koszalińską Dzierżęcinką popłynęły stateczki papierowe z przykładami doświadzczeń uczestników projektu związanych z dyskryminacją – niech trudne wspomnienia odpłyną…
A oto najwspanialsza ekipa trenerska – od lewej Dmytro – lider grupy ukraińskiej, Natalia – nasza tłumaczka, Marta – wychowawca MWM SOS Koszalin, koordynatorka i liderka grupy ukraińskiej.
Kolejny wspólny poranek – za oknem deszcz dla odmiany, a my w środku rozgrzewamy się przed zajęciami warsztatowymi – jak zwykle integracja, wspólnota – razem się bawimy, przygotowujemy posiłki, sprzątamy, dbamy o swoje bezpieczeństwo. Dużym wsparciem sa wolontariuszki Natalia i Kinga – super dziewczyny z dobrą energią.
Wieczór na odpoczynek, na luz i relaks – wszystkim nam jest to bardzo potrzebne po całym dniu miliona interakcji, spraw, obowiązków i pracy warsztatowej…
Niektórzy znajdują inspiracje w tańcu…:) Taka wartość dodana projektu 🙂
Poranek przy wspólnym stole – w tle tablica korkowa z kopertami, do których uczestnicy podczas całego pobytu wkładają na małych karteczkach dobre komunikaty zwrotne innym uczestnikom.
I już warsztaty – pierwsza część przygotowuje do głównego zadania realizowanego w przestrzeni miejskiej – uczestnicy będą badać zjawisko dyskryminacji w naszym mieście.
Damian odrysowuje Amandę, której obrys będzie symbolem osoby, jakiej uczestnicy przypiszą różne cechy czyli badamy mechanizm wspierający powstawanie stereotypów i niesprawiedliwych ocen…
Projekt dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu Polsko-Ukraińska Wymiana Młodzieży.
Do ostatniego dnia nie byłam pewna przyjazdu grupy z Ukrainy, nawet pogodziłam się z myślą, że nic z tego nie będzie. Tymczasem dni mijają niesamowicie intensywnie. Drugi dzień to gra miejska w grupach mieszanych narodowościowo, ale homogenicznych płciowo. Wieczór mija na wspólnym koedukacyjnym gotowaniu
tak, by już następnego dnia po kilku godzinach spędzonych z parku wodnym,
pracować na warsztatach antydyskryminacyjnych.
Młodzież przełamuje bariery językowe i uprzedzenia, łamie stereotypy i schematy. Codziennie uczą się czegoś nowego o sobie i innych. Czwartego dnia płyniemy Koszałkiem przez Jezioro Jamno do Unieścia i spędzamy czas na plaży grając, rozmawiając, błogo leniuchując…
Codziennie nowe słowa, codzienne starania w realizacji grupowego kontraktu…
Dla miliona cudownych chwil warto ciężko pracować.
Projekt dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu Polsko-Ukraińska Wymiana Młodzieży.
Są. W szystko wskazywało na to, że nie przyjadą, bo było mnóstwo problemów z paszportami, wizami… W Polsce narzekamy na biurokrację, ale to i tak nic w porównaniu z tym, co przeszli… Ruszyliśmy wczoraj i już możemy powiedzieć, że mimo trudności warto było :). Grupa ukraińska wraz z opiekunem i tłumaczką ma nocleg w koszalińskich akademikach, warsztaty odbywają się w MWM SOS.
POLSKA – UKRAINA
UKRAINA – POLSKA
Projekt dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu Polsko-Ukraińska Wymiana Młodzieży.
Do MWM SOS przybyli Magda, Gosia i Rysiek – 3 nowe osoby na nasz pokład. Młodzi byli objęci programem przejścia Pierwsze Koty za Płoty, a w środowe popołudnie przybyli ze swoim bagażem: tym z domu i życiowym przy wsparciu i uściskach matek SOS z WD Karlino. Na miejscu czekalo ich kilka zadań mających na celu sprawdzenie gotowości do przyjęcia krytyki i współpracy, radzenia sobie w trudnych sytuacjach…
Rozpoczęliśmy od wypicia soku z cytryny…
Następnie przy dopingu należało zjeść kostki lodu, wytrzymać rozśmieszanie przez Pana Grzegorza:
A na finał w narciarskich butach, z jajkiem na łyżce, z zasłoniętymi oczyma i wybranym przewodnikiem przejść się na spacer…
Jajka i dzieci – ocalały 😉
Przyjęcie naszych przemienionych w Tygrysy – Kotów koordynowali:
…czyli the best team z gastronomicznymi tytułami naukowymi 😉 Bożenka, Pan Grzegorz – ze specjalizacją tygrysią, Angelina.
Facebook
YouTube
