Agata ma 10 lat, jest bardzo bystrą, ciekawą świata dziewczynką. Do niedawna jednak nie potrafiła się uśmiechać, jej smutne oczy zdradzały trudne emocje, z którymi musiała samotnie się mierzyć.

Wraz z młodszym bratem mieszka w małej miejscowości. Rodzeństwem opiekuje się babcia. Żyją bardzo skromnie, często nie starcza im nawet na podstawowe potrzeby, o przyborach szkolnych nie wspominając. Babcia robi wszystko, by zapewnić wnukom dobrą opiekę i ciepły dom. Niestety, stan jej zdrowia sprawia, że coraz częściej  to ona wymaga opieki.

Dziewczynka, mimo swoich zaledwie 10 lat czuje na sobie odpowiedzialność za brata i babcię. Po lekcjach robi podstawowe zakupy i gotuje zupę dla całej rodziny. Często jest zbyt zmęczona, by pamiętać o odrobieniu lekcji.

O  spotkaniach z koleżankami i kolegami z klasy nawet nie marzy. Zresztą, i tak przez swoje coraz gorsze wyniki w nauce, stare, zniszczone ubrania często jest wyśmiewana przez rówieśników. 

Za namową zaprzyjaźnionych sąsiadów, babcia zgłosiła rodzinę do programu „SOS Rodzinie”. Agatka wraz z młodszym bratem zaczęła przychodzić do Świetlicy SOS i uczestniczyć w zajęciach. 

Dziewczynka otrzymała wsparcie psychologiczne, dzięki któremu udało się w szybkim czasie nadrobić zaległości i wyjść na prostą. Powoli zaczęła też odzyskiwać wiarę w siebie, co  zaprocentowało lepszymi relacjami z rówieśnikami. 

Zapewniliśmy również opiekę dla Babci dziewczynki, dzięki czemu rodzina czuje, że nie jest już sama. A w oczach Agatki pojawiła się w końcu radość.